Bewoners

Dorien

Hey! Ik ben Dorien. Ik woon en werk momenteel in Leuven, maar ik wil al een tijdje opnieuw in Kortenberg komen wonen, opnieuw naar mijn roots en met wat meer groen en minder stadsgewoel rondom mij. Toevallig kwam ik dit project tegen en ik was onmiddellijk geïnteresseerd. Rustig want een groot autoluw gebied, groen want een grote gemeenschappelijke tuin en als extra pluspunt het sociale contact met de buren. De inclusiewoningen van Oak Tree zijn voor mij nog een bijkomende troef om voor dit project te kiezen.

Glenn

Glenn is 34 jaar en is op dit moment in volle revalidatie.  Hij kiest dan ook de toegankelijke studio.  Hij fietst graag en weet alles van muziek en voetbal.  Reizen is ook een hobby van hem.  Hij speelde vroeger competitie badminton en hij zal dit binnen een paar maanden terug opnemen en G-badminton spelen.  Hij houdt ook van lezen en werkt nu 2u in de bib als vrijwilliger.

Lore en Remi

Toen ik zag dat er in deze regio een duurzaam, ecologisch en sociaal woonproject kwam wist ik vrij snel dat dit iets voor ons is.  Je buren kennen en elkaar ontmoeten. Wij kiezen ook voor een appartement in dit cohousing-project omdat er heel wat groenruimte zal zijn om zonder zorgen samen met de andere kinderen buiten te spelen.  Ik werk als teamleider in een kinderdagverblijf in Leuven en heb één zoontje van 5 jaar.

Katy en Michel en 2 kinderen

We hebben ons altijd thuis gevoeld in een conviviale en kindvriendelijke omgeving met buren die delen en elkaar helpen.
Dit project laat ons toe om niet alleen het huis van onze dromen te bouwen, maar ook het te integreren in een droombuurt.

 

Wouter

Als ouders van Wouter hebben we voor Wouter gekozen voor een studio in cohousing Negenhoek omdat hij introvert is en uit zichzelf weinig contact maakt met mensen. We hopen dat hij in de bewonersgroep van Negenhoek een beetje vanzelf contact zal maken met de buren, door bv. af en toe mee te doen aan activiteiten die georganiseerd worden in het gemeenschappelijke paviljoen. Spelletjesavond? Samen koken? Filmavondje? Schaaktoernooitje?
Hij houdt van de natuur en heeft het echt nodig af en toe in het groen te zijn, dus de grote gemeenschappelijke tuin is echt een meerwaarde voor hem, zeker als er rustige plekjes zijn.
Wouter is bovendien enorm gesteld op zijn privacy en wil zich af en toe helemaal kunnen terugtrtekken, en dàt is gelukkig in een cohousingproject ook geen enkel probleem omdat elke woonunit ook volledig op zichzelf staat met eigen keuken, badkamer, terras, tuin...

 

Len

Ik ben een 37-jarige jongeman met het syndroom van Down en werk al 16 jaar bij Amab Zaventem.

Door de prima ligging van het cohousing project negenhoek blijft dit voor mij makkelijk bereikbaar.

Ik hou van muziek, dans, paard, zwemmen, film kijken EN schommelen.

Ik ben wel graag op mezelf en kijk met spanning uit naar mijn intrek in mijn studio!

Vincent en 2 zonen

"Co-housing lijkt me al vele jaren een evidentie: uw eigen privé-woonst gecombineerd met dingen die we kunnen delen in een leuke sociale omgeving. Niet alles, maar sommige zaken zoals grasmachines, ladders, trampolines, speelgoed, wasmachines, gereedschap, enz kunnen gemakkelijk gedeeld worden door de gemeenschap.

Mijn hobbies zijn fietsen met mijn vriendin Linda, samen met vrienden boeken lezen die achteraf besproken worden maar vooral strategische gezelschapsspellen spelen.

Mijn werk bij Toyota is ook een beetje mijn hobby waar ik in de R&D afdeling zit voor het verder ontwikkelen van waterstofvoertuigen. Dat ligt maar 4 km van Co-Housing negenhoek vandaag, dus zal ik elke dag met de fiets kunnen gaan.

Zelf heb ik nooit gebouwd en was eigenlijk veel eerder geïnteresseerd in het leven in een co-housing project dan het bouwen ervan. Maar nu kom ik wel tot de vaststelling dat dit bouwen ook een belangrijk proces is in het elkaar leren kennen en met elkaar leren werken. Het valt al beter mee dan ik verwacht had."

 

Kim

"In het dagelijkse leven ben ik sociaal assistent en ben ik graag creatief bezig. Ik volg heel graag creatieve workshops rond bijvoorbeeld naaien, juwelen maken, glazuren, planten en koken. Daarnaast heb ik een grote liefde voor de Italiaanse taal en cultuur.
Ik kies voor Cohousing Negenhoek omdat ik het belangrijk vind om in een warme buurt te wonen, midden in het groen. Pluspunten voor mij zijn dat het project in mijn geliefde Kortenberg ligt en dat we samen vorm kunnen geven aan onze eigen buurt. Ik kijk ernaar uit om meer contact te hebben met mijn buren en om dingen te delen, zoals een moestuin, een atelier en de logeerkamers."

Marleen

Cohousen, het spreekt mij al jaren aan: een deel van het leven delen, nabijheid van mensen die hetzelfde willen, voldoende privacy, het beste van twee werelden. Zelf wil ik dichter bij de stad gaan wonen – mijn dochter woont in Brussel. In deze fase instappen is heel boeiend. We kunnen nog heel veel mee kiezen en beslissen. Ik ben helemaal niet technisch aangelegd, maar over tuin en tuinieren weet ik wel wat af. Het is boeiend met de landschapsarchitect in gesprek te gaan om de tuin te ontwerpen, zodanig dat de tuin voor iedereen een oase kan worden. Ik kijk er al naar uit als de kleinkindjes komen logeren en spelen.

Michel

Kandidaat-bewoners

Suszanska, Damien en zoontje

Karolien, Wouter en 2 dochters

In het dagelijkse leven zijn wij leerkracht en ingenieur. Wij wandelen ook heel graag en houden van muziek.
Wij kijken uit naar de zomeravonden in Cohousing Negenhoek om een deuntje op de gitaar te brengen rond de vuurkorf. Damien kijkt ook uit om een hand te helpen bij het bouwproject gezien zijn professionele ervaring als ingenieur.
Nog een voordeel van cohousing vinden wij dat ons zoontje samen met de andere kinderen kan opgroeien en spelen in de gemeenschappelijke tuin.

Een eigen huis, bouwen of verbouwen,… we waren er totaal (nog) niet mee bezig.
En plots kwam De Negenhoek op ons pad en het voelde goed. Het voelde ‘echt iets voor ons’ en dat is ook de reactie die wij van vrienden en familie krijgen. ‘Wij’ dat zijn Wouter, Karolien en dochters Juno (7 jaar) en Oona (5 jaar)

Ondanks dat we er nog niet mee bezig waren, hadden we natuurlijk wel al een idee hoe ons toekomstige huis er zou moeten uitzien. Liefst een energiezuinig huis op een plek waar onze kinderen buiten kunnen spelen in het groen. Want zo zijn we zelf ook mogen opgroeien, beiden in een buurt waar we als kind buiten konden spelen met vriendjes, ravotten in het gras, kampen bouwen tussen de bomen. Een buurt waar je meer zegt dan enkel ‘goeiemorgen’ tegen de buren en waar je dingen kan delen met mekaar. 

Natuurlijk zijn er twijfels en vragen en bezorgheden: ‘Hoe zal het zijn?’ ‘Wat als we over iets in groep niet overeenkomen?’ ‘Hoeveel privacy geven we op?’… Maar de wetenschap dat we niet alleen zijn met deze twijfels en de openheid om hierover te praten, geeft ons het gevoel dat het allemaal goed komt.