Glenn is 34 jaar en is op dit moment in volle revalidatie.  Hij kiest dan ook de toegankelijke studio.  Hij fietst graag en weet alles van muziek en voetbal.  Reizen is ook een hobby van hem.  Hij speelde vroeger competitie badminton en hij zal dit binnen een paar maanden terug opnemen en G-badminton spelen.  Hij houdt ook van lezen en werkt nu 2u in de bib als vrijwilliger.

Als ouders van Wouter hebben we voor Wouter gekozen voor een studio in cohousing Negenhoek omdat hij introvert is en uit zichzelf weinig contact maakt met mensen. We hopen dat hij in de bewonersgroep van Negenhoek een beetje vanzelf contact zal maken met de buren, door bv. af en toe mee te doen aan activiteiten die georganiseerd worden in het gemeenschappelijke paviljoen. Spelletjesavond? Samen koken? Filmavondje? Schaaktoernooitje?
Hij houdt van de natuur en heeft het echt nodig af en toe in het groen te zijn, dus de grote gemeenschappelijke tuin is echt een meerwaarde voor hem, zeker als er rustige plekjes zijn.
Wouter is bovendien enorm gesteld op zijn privacy en wil zich af en toe helemaal kunnen terugtrtekken, en dàt is gelukkig in een cohousingproject ook geen enkel probleem omdat elke woonunit ook volledig op zichzelf staat met eigen keuken, badkamer, terras, tuin...

"In het dagelijkse leven ben ik sociaal assistent en ben ik graag creatief bezig. Ik volg heel graag creatieve workshops rond bijvoorbeeld naaien, juwelen maken, glazuren, planten en koken. Daarnaast heb ik een grote liefde voor de Italiaanse taal en cultuur.
Ik kies voor Cohousing Negenhoek omdat ik het belangrijk vind om in een warme buurt te wonen, midden in het groen. Pluspunten voor mij zijn dat het project in mijn geliefde Kortenberg ligt en dat we samen vorm kunnen geven aan onze eigen buurt. Ik kijk ernaar uit om meer contact te hebben met mijn buren en om dingen te delen, zoals een moestuin, een atelier en de logeerkamers."

Een eigen huis, bouwen of verbouwen,… we waren er totaal (nog) niet mee bezig.
En plots kwam De Negenhoek op ons pad en het voelde goed. Het voelde ‘echt iets voor ons’ en dat is ook de reactie die wij van vrienden en familie krijgen. ‘Wij’ dat zijn Wouter, Karolien en dochters Juno (7 jaar) en Oona (5 jaar)

Ondanks dat we er nog niet mee bezig waren, hadden we natuurlijk wel al een idee hoe ons toekomstige huis er zou moeten uitzien. Liefst een energiezuinig huis op een plek waar onze kinderen buiten kunnen spelen in het groen. Want zo zijn we zelf ook mogen opgroeien, beiden in een buurt waar we als kind buiten konden spelen met vriendjes, ravotten in het gras, kampen bouwen tussen de bomen. Een buurt waar je meer zegt dan enkel ‘goeiemorgen’ tegen de buren en waar je dingen kan delen met mekaar. 

Natuurlijk zijn er twijfels en vragen en bezorgheden: ‘Hoe zal het zijn?’ ‘Wat als we over iets in groep niet overeenkomen?’ ‘Hoeveel privacy geven we op?’… Maar de wetenschap dat we niet alleen zijn met deze twijfels en de openheid om hierover te praten, geeft ons het gevoel dat het allemaal goed komt.